معنی بدکاری و بدکرداری

شرارت

بد فعلی،خباثت،بدکرداری

بدا

بدا

فسق

بدکرداری

بدکرداری. [ب َ ک ِ] (حامص مرکب) بدفعلی. (ناظم الاطباء). بدکاری. بدکنشی. بدفعلی. بدفعالی: سرمایه ٔ غرض بدکرداری و خیانت را سازد. (کلیله ودمنه). کسی بر بدکرداری سود نکند. (تاریخ گزیده).

بدکاری. [ب َ] (حامص مرکب) بدکرداری. بدعملی. بدفعلی. بدفعالی. (فرهنگ فارسی معین): قفوه؛بدکاری. (منتهی الارب). || شرارت. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). || فسق. فجور.زنا. لواط. (از ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین).

بدکاری، بدکنشی،

بدکرداری، بدکار بودن،

بدکاری، بدکرداری،

بدخویی کردن با مردم،
بدکاری، بدکرداری، بدروشی،

Verbrechen [noun]

اثم، سوء التصرف

جریمه، سوء التصرف

684